قله پاشوره 3870 متر
کد مطلب : 465
تاریخ : شنبه 15 تير 1398 - 05:44

قله پاشوره 98.3.31

 

لیدر و راهنما : استاد تاجبخش

همنوردان : 7 نفر

عکس : سید مجتبی عارفی

گزارش : امیرحسین پاکزاد


                                به نام خالق کوه

مشخصات قله پاشوره

ارتفاع قله 3870 - ارتفاع تقریبی روستا 2300 -ارتفاع دشت آزو 2600

علت نامگذاری قله پاشوره به علت وجود سنگ هایی که منشأ آتش فشانی دارد و به سنگ پا معروف است.

آب در ابتدا و اواسط مسیر وجود دارد. رخ شرقی قله دماوند و همچنین مسیر جنوبی ان با ابهت پر شکوهش کاملا نمایان است. امکان دیده شدن قله پاشوره از پایین و مبدا حرکت وجود ندارد و در انتهای مسیر دیده می شود. در روی قله خط الراس دو برار کاملا مشهود است.

 

مسیرهای صعود به قله

1_جاده هراز بعد از آب اسک روستای نوا - دشت آزو- گردنه عبرت - قله پا شوره

2_جاده هراز بعد از پلور روستای لاسم

در آخرین روز فصل بهار در نیمه راه به بچه‌های گروه ملحق شدم. پس از عبور از جاجرود و بومهن وارد جاده هراز شدیم. پس از آب اسک و رینه سمت راست وارد جاده ای فرعی شدیم .جاده ای  زیبا و سربالا که پس از حدود 8 کیلومتر به روستای نوا رسیدیم. انتهای روستا جنب کارخانه آب معدنی نوا از ون پیاده شدیم.

 

                                             

 

وارد پاکوب مسیر کنار رودخانه شدیم. رودخانه ای پر آب همراه با فضای جنگلی که قله دماوند هم خیلی با شکوه خودنمایی می کرد و لذت صعود را دو چندان می کرد.

پس از حدود یک ساعت به دشت آزو رسیدیم. کنار رودخانه همنوردان قدیمی گروه را دیدیم. صبحانه را در کنار هم صرف نمودیم.

 

ساعت 9 به راه افتادیم . پس از عبور از گوسفندسرایی زیبا به سمت راست وارد مسیرپاکوبی شدیم تا به گردنه عبرت رسیدیم.از اینجا خط الراس دوبرار دیده میشد.

                  

 

در ادامه راه چندین گردنه با شیب تند را صعود کردیم تا به خط الراس اصلی رسیدیم. تا انتهای مسیر امکان دیده شدن قله وجود ندارد.

 

 

ساعت 2 همه روی قله بودیم و مشغول عکس گرفتن و استراحت شدیم.

سنگ پا هم به رسم پادگاری در کوله گذاشتیم. از روی قله خط الراس دو برار به خوبی نمایان بود.

 

 

بنا به توصیه همنوردان قدیمی مسیر برگشت را ازمسیری که به قول خودشان کوتاهتر و بهتربود انتخاب کردیم. به هر حال مسیر را اشتباهی راهنمایی کردند و در انتهای دره به علت صعب العبور بودن امکان پایین رفتن وجود نداشت. دو مرتبه برگشتیم و مسیر درست را پیدا کردیم. حدود یک ساعتی وقتمان تلف شد. بدون اینکه برای ناهار بایستیم تا خود روستا بدون توقف حرکت کردیم . ساعت 6 سوار ون شدیم. توقفی کوتاه در آب اسک داشتیم و ناهار را در ون خوردیم و به علت شلوغی جاده ساعت 12 شب به منزل رسیدیم.

 

خوب این هم خاطره ای شد از همنوردان قدیمی گروهcoolcool

 

 

                                                              


منبع : گروه کوهنوردی پرسون - پنجره ای به کوهستان
لینک این مطلب : http://www.window2mountains.comp465