قله ساکا 96.6.10
کد مطلب : 381
تاریخ : دوشنبه 3 مهر 1396 - 05:57

برنامه : افجه - قله ساکا 96.6.10

 

لیدرو راهنما : استاد تاجبخش

عکاس:علیرضا اسماعیلی

همنوردان: 10 نفر

گزارش :علیرضا اسماعیلی


 

گزارش برنامه ساکا

 

10 شهریور 96

صبح روز جمعه ساعت 5:05 صبحه که با صدای زنگ تلفن خانم دکتر از خواب بیدار می‎شم. مینی‎بوس سر قرار همیشگی منتظر منه و من گیج و خواب آلود دنبال آماده کردن وسایلم هستم. باز خواب موندم! به ناچار مجبور میشم بخشی از مسیر رو با ماشینم برم تا خودمو به دوستان برسونم. مینی‎بوس با سوار کردن سایر همنوردان مسیرش رو به سمت بلوار ارتش، لواسانات و روستای افجه در پیش میگیره.

ساعت 6:45 در روستای افجه، انتهای جاده آسفالت از مینی‌بوس پیاده میشیم. در این نقطه، چشمه‎ای وجود داره که خیلی از اهالی از اون استفاده می‎کنند. استاد تاجبخش از داخل رودخونه و ما هم از مسیرعادی حرکت می‎کنیم تا در نقطه‎ای از مسیر به هم می‎رسیم. نیم‌دایره درست می‎کنیم و دوستان خودشون رو البته با ذکر سن و سال واقعی! معرفی می‎کنند:

استاد تاجبخش 26 ساله!، خانم دکتر گچلو، زهرا خانم براتی (دختر عمه‎ی عزیزم)، آقایان محمود غرات، امیرحسین پاکزاد، حمید صابری، کاوه مرتضوی، محمدجواد گلزارپور، خودم (علیرضا اسماعیلی) و البته عباس آقای عزیز که تو نیم‎دایره نبودند و در اواسط مسیر به گروه اضافه شدند.

 

 

این سومین باریه که به دشت هویج میام. بار اول برای قله پرسون، دومین بار ریزان و این بار هم قله‎ی ساکا. البته به خاطر نزدیکی قله‎های آتشکوه و ساکا، برخی از کوهنوردان این دو قله رو یک روزه طی می‎کنند. مسیر حرکت از افجه به دشت هویج از میان باغ‎هایی است که با دیوار محصور شده‎اند. در این مسیر آقا پیروز و گروه خوبشون هم که قصد قله‎ی پرسون رو دارند همراهی‎مون می‎کنند.

 

بعد از حدود یک ساعت پیاده‎روی و طی کردن 2.4 کیلومتر از انتهای جاده آسفالته‎ی روستا، در نقطه‎ای از مسیر که حصار باغ‎ها تموم میشن باید انتخاب کنیم. اونهایی که قصد صعود به پرسون و ریزان رو دارند از سمت راست حرکت می‎کنند و برای رسیدن به قله از دشت هویج عبور می‎کنند. اونهایی هم که قصد صعود به آتشکوه و ساکا دارن بهتره از سمت چپ حرکت کنند و راه دره رو در پیش بگیرند.

از آقا پیروز و گروهشون خداحافظی می‎کنیم و از سمت چپ حرکت می‎کنیم. از داخل رودخانه عبور می‎کنیم و به دشتی می‎رسیم که غرب دشت هویج قرار داره. در این مکان زیبا و در کنار نهر آبی به صبحانه مینشینیم. آب نهری سرد و تگری. آبشار سه‎پله‎ای زیبایی روبرومون قرار داره که به «آبشار سوستون» معروفه. صبحانه‎ای وسط بهشت.

به گفته یکی از دوستان سوستون یعنی سه ستون و به خاطر سه پله‎ای بودن این آبشار این اسم رو روش گذاشته‎اند. البته یه اسم دیگه‎ای هم برای این آبشار دیدم به نام «آبشار چرند».

 

 

ساعت 9:40 دقیقه است که حرکت می‎کنیم و دامنه‎ی پرشیبی رو بالا می‎کشیم. در بخش‎هایی از مسیر برای حفظ سرعت گروه و هماهنگی بیشتر، استاد از مسیرهای زیگزاگی با شیب کمتر استفاده می‎کنه. هر از گاهی هم اعلام پیام «عکس و مکث» توسط عکاس‎باشی و پرسش معروف «علل سقوط امپریالیسم!» توسط آقای غرات، باعث میشه تا گروه نفسی چاق کنه و دوباره به مسیرش ادامه بده.

 

 

بالاخره بر روی یک بلندی قرار میگیریم که ارتفاعی حدود 3280 متر داره یعنی هم ارتفاع با قله ساکا و شاید هم کمی بیشتر. در این موقعیت فاصله‎ی کمی با آتشکوه داریم و به خطالراس ساکا منتهی میشه. برای رسیدن به ساکا باید مسیری شبیه به یک زین اسب رو طی کنیم. ارتفاع رو کم می‎کنیم و دوباره اوج می‎گیریم. بعد از طی کردن یه مسیر آسون به قله می‎رسیم؛ آسونتر از چیزی که فکرشون بکنی. ساعت دقیقاً 12 ظهره و ارتفاع 3270 متر.

استراحت جانانه‎ای می‎کنیم، میوه می‎خوریم و عکس میندازیم. از برنامه‎های مورد علاقه‎ی آقای کشانی! چشم‎انداز دماوند از این بالا بسیار باشکوهه. دماوند رو در حالی که به صورت تمام قد ایستاده میتونی مشاهده کنی و باهاش عکس بگیری.

 

 

ساعت 1 ظهره که از قله پایین میاییم و دوباره با عبور از کنار آبشار سوستون خودمون رو به دشت هویج می‎رسونیم. در طول مسیر رفت و برگشت، بزرگی و زیبایی قله‎ی ریزان جلوی چشممونه و خاطره‎ی صعود به این قله رو برامون زنده می‎کنه. قله‎ای با تیغه‎های بلند و سنگهای ریزان که برگشت رو بسیار دشوار می‎کنه.

 

 

ساعت 3:30 عصره که به دشت زیبای هویج می‎رسیم و بساط ناهار رو به پا می‎کنیم. یک ساعت برای ناهار و مجدداً حرکت به سمت روستای افجه.

 

 

ساعت 5:40 به روستا می‎رسیم و با مینی‎بوس به تهران برمی‏گردیم.

 


منبع : گروه کوهنوردی پرسون - پنجره ای به کوهستان
لینک این مطلب : http://www.window2mountains.com/p381