برنامه: پارک جمشیدیه-قله کلکچال (هر دوقله )- گردنه پیازچال – قله لزون شرقی- قله لزون غربی – قله توچال 94.4.26
لیدر و راهنما : استاد تاجبخش
همنوردان : 3 نفر
عکاس : مجید کشانی
گزارش : محمود غرات
به نام خداوند بخشنده و مهربان
زیارت قله ی توچال 26/4/94
در دلم چیزی هست، مثل یک بیشه ی نور، مثل خواب دم صبح،
و چنان بیتابم که دلم میخواهد،
بدوم تا بُن دشت، بروم تا سرِ کوه،
دورها آوایی است، که مرا میخواند.
سهراب سپهری
درود و سلام به دوستان گرامی
جمعه ای دیگر و صبحی زیبا و پرانرژی را همراه دوستان عزیز با شکر پروردگارم آغاز نمودیم. عزیمت برای زیارت قله ی زیبای توچال را از پارک سنگی و با صفای جمشیدیه در ساعت 5:45 شروع کردیم. در آن موقع صبح هوای پارک بسیار خنک و مطبوع بود، صدای پرندگان، سرسبزی پارک و گلهای زیبا روح و جانمان را تازه میکرد.
صعود را از مسیر بیراهه ی رودخانه که متاسفانه در این فصل خشک شده است ادامه دادیم. سنگهای جالبی را در راه دیدیم که به علت پدیده ی فرسایش شکلهای گوناگونی پیدا کرده و حفره های درون آنها لانه ی پرندگان کوچک شده است. چند عکس یادگاری هم کنار سنگها گرفتیم. مسیر را تا رسیدن به تپه ی نورالشهدا ادامه دادیم و بعد از خواندن فاتحه ای به روح پاک شهیدان به سوی برج سفید حرکت کردیم.
ساعت 8:15 به آنجا رسیدیم و کنار برج هم چند عکس گرفتیم. برج سفید در ارتفاع 2600 متری قرار دارد و در سال 1339 توسط سازمان پیشاهنگی ایران ساخته شده و روی آن نام گروههای پیشاهنگی به چشم میخورد.
در ادامه مسیر اصلی ساعت 10:30 به گردنه ی شیرپلا (کلکچال )رسیدیم، و بعد از حدود 1 ساعت کوهپیمایی، روی قله کلکچال بودیم. هوا نسبتا پاک بود و منظرهای زیبا و چشم نواز از تهران خودنمایی میکرد. خوشبختانه با وجود اینکه در ماه رمضان بودیم ، تعداد دوستان کوهنورد چشمگیر بود.
بعد از یک استراحت 20 دقیقه ای به سوی گردنه ی پیازچال حرکت کردیم. پیش رویمان دشتی پر ازگلهای رنگارنگ و سرسبز گسترده بود. در اواخر فصل بهار از این راه میتوان به پناهگاههای دیگر ارتفاعات البرز مرکزی عزیمت کرد.
در طول مسیر موتورسوارانی را دیدیم که از قله میآمدند، تعدادی عکس هم با آنها انداختیم. بعد از رسیدن به قله پیازچال و قله لزون مسیر را به سوی قله توچال از روی یال در ارتفاع 3700 متری ادامه دادیم. عکسهای زیبایی هم در کنار تابلوهای راهنمای ارتفاع و جهت مسیر گرفتیم. در همین حین به طور اتفاقی آقای 84 سالهای را که چند هفته پیش در مسیر شکرآب آهار با هم آشنا شده بودیم، ملاقات کردیم که خیلی سرحال و پرانرژی از قله بازمیگشتند.
بعد از 3 ساعت کوهپیمایی در ساعت 15:15 ، موفق به زیارت قله ی زیبای توچال شدیم. قله توچال با ارتفاع 3962 متر بلندترین ارتفاع شمال تهران است.
توچال به معنی چال آبگیر و دریاچه کوچک است و چون در مجاورت قله توچال دریاچهای از یخ طبیعی وجود دارد، این کوه به این نام معروف شده است. هنوز در نزدیکی قله مقداری برف باقی مانده بود.
مناظر اطراف بدیع؛ هوا بسیار خوب و نشاط آور؛ و ما همگی سرحال بودیم.
حاج آقا هم مسیر رسیدن به قله توچال از راه دارآباد و دیگر راهها را توضیح داده و قله های اطراف مثل شاه نشین و پلنگچال را نشانمان دادند. ما از راهنماییها و اطلاعات خوب ایشان همیشه بهره مند هستیم. بعد از کمی استراحت و خواندن اشعاری برای دوستان فرود را آغاز کردیم. مسیر بازگشت هم با تله کابین بسیار لذتبخش بود.
صعود امروز را با سپاس از خداوند برای تک تک لحظات خوب و پرنشاطمان، به پایان رساندیم.
محمود غرات
منبع : گروه کوهنوردی پرسون - پنجره ای به کوهستان
لینک این مطلب : http://www.window2mountains.com/p266