یعنی فکر کن قله چقدر باید شیرین و خواستنی باشه که اسمش بشه نااز...
قله ناز رو خیلی سال بود که نشون کرده بودیم و برامون ناز می کرد...نمی دونم شاید هم قسمت نبود...میگن هر چیزی زمانی داره و تا زمانش نرسه انجام نمیشه...زمان ناز ما هم این هفته بود...در هوایی بهاری و با چنین جمعی صمیمی که برایمان خاطره ای شود مثال زدنی...
با تجربه کهار سال پیش راه را می دانستیم و یکراست رفتیم ده کلوان...
ساعت 6.30 پای کار بودیم... حاجی GPS برایمان مسیر را یافت و خوش و خرم از میان باغات گذشتیم و ساعت 8صبح در میان صخره ها محلی مناسب یافتیم برای صبحانه.. سبک خوردیم و دوباره ادامه راه که یال منتهی به جان پناه سیادر بود...
10 صبح جان پناه بودیم...
سازه ای یک طبقه- نیم و تمیز ...
کمی دورتر چشمه ای هم که هست که بعضی دوستان داوطلب شدند برای آب آوردن و پر کردن بطری ها ...نیم ساعتی استراحت کردیم و با درود بر کوهنوردان مستقر در چادرها و جان پناه دوباره راه افتادیم ...
و پاکوب مشخص...و هوا عاااااااااالی و بهاری ... و چشم اندازهایی مشرف به منطقه طالقان ...با طبیعتی بی نظیر و مدهوش کننده...واقعن در خور قله ای نااز
در میانه راه شاهزاده فروتن من هم رخ نمود و دلبری...برایش بوسه ای فرستادم و وعده دیدار برای هفته های آتی
نام قله : ناز - 4108 متر
قله ناز را مي توان از مرتفع ترين قلل البرز غربي ناميد و پس از ارتفاعات مرتفع منطقه علم كوه و قلل منطقه طالقان از جمله سيالان، شاه البرز و خشه چال، قله كاهار 4050 متر، ميشینه نو 4060 متر و ناز با ارتفاع 4108متر قراردارد. كه هر ساله مشتاقان زيادي براي صعود به خود جذب می نماید.
ارتفاع مبدا صعود : روستای کلوان 2100 متر
ارتفاع قله : 4108 متر
ارتفاع جانپناه : جانپناه سیادر 3075 متر
موقعیت جغرافیایی : استان البرز – شهرستان کرج – بخش آسارا – روستای کلوان
جبهه صعود : جبهه جنوبی
جبهه فرود : همان مسیرصعود ( جبهه جنوبی )
مسیرهای صعود :بهترین مسیر روستای کلوان است.قله ناز در حاشيه شرقي منطقه البرز غربي قرار گرفته كه از سمت جنوب به دره چالوس و رودخانه كرج و از سمت شمال به دره وسيع طالقان محدود مي گردد. قله ناز از سمت شمال غرب توسط گردنه مرتفع سيرابشم به قلل کاهار هفت خواني و كرچان و از سمت جنوب غرب به قله واركش متصل مي گردد از آباديهاي قابل دسترس در منطقه مي توان در شمال به آبادي گرآب و گته ده منطقه طالقان از سمت جنوب به آباديهاي كلوان، كلها و آيگان اشاره نمود.
و اما مسیر طولانی...استراحتهایی کوتاه چاره ساز است و دوپینگ با میوه های شیرین تابستانی
14.20 قله بودیم و هیجانزده و سرمست به هم تبریک می گفتیم.
نیم ساعتی به استراحت و عکسهای پروفایلی و گروهی و با پرچم و بی پرچم و در حال پرواز و با تابلوی خالی و... می گذرد و بازمثل همیشه ناگزیریم به بازگشت...
فرود از همان راهی ست که آمده ایم و این بار سایه ابرها را می بینم که به چه زیبایی دره ها و کوهها را پوشانده...
مسیرمان این بار از جان پناه نمی گذرد...حاجی از راهی متفاوت فرودمان می آورد و البته که اگر غیر ازین بود عجیب بود...
و بالاخره ساعت از 6 بعدازظهر گذشته که در کنار جوی آب نیم ساعتی برای استراحت و تجدید قوایی با ناهاری دیرهنگام...
و 19.30 بازگشت به وطن و کنسرت زنده داخل مینی بوس...و آقا طهماسبی راننده مبهوت ازاین همه انرژی
تا بعد
آتیه
