دربند - پناهگاه اسپیدکمر 94.8.15

برنامه این جمعه را در هوایی مه ‏آلود و کمی سرد، از جلوی فرهنگسرای بهمن در ساعت 5:30 آغاز کردیم. همراه با دوستان عزیز سوار مینی بوس شده و به سمت دربند حرکت کردیم. برنامه این هفته صعود به اسپید کمر بود.

ساعت 6:30 در میدان دربند( سربند ) بودیم. کنار مجسمه کوهنورد عکسی انداختیم و صعود را آغاز کردیم. در ابتدای مسیر روستای پس ‏قلعه قرار دارد که مملو از رستوران و قهوه‏ خانه بوده و در اکثر مواقع شلوغ است.

پس از حدود یکساعت راهپیمایی به دو راهی اول اوسون رسیدیم و صعود در شیب نسبتا ملایم دره‏ زیبای اوسون را ادامه دادیم. دره اوسون یکی از مسیرهای فرعی در مسیر کوه‌پیمایی معروفِ دربند است.دره اوسون در فصل پاییز سرشار از رنگ است و صعود به قله را با طبیعت زیبای پائیز در هم می‏ آمیزد.

ساعت 8 صبح به هتل زیبای اوسون رسیدیم. هتل اوسون با ارتفاع 2300 متری از سطح دریا و قرار گرفتن در میان کوهها مناظر چشم نوازی را از شهر تهران در فصول مختلف سال در معرض دید مهمانانش قرار می‏دهد. این هتل در سال 1357 به بهره ‏برداری رسیده است.

صبحانه‏ ای دل‏پذیر را در هتل اوسون صرف کردیم و بعد از کمی استراحت مسیر را به سمت پناهگاه اسپیدکمر ادامه دادیم. سمت چپ دره‏ زیبای سوتک قرار دارد و در قسمتی از مسیر هم باغ زرتشتیان چشم نوازی می‏کند.

در کنار چشمه دره اوسون نفسی گرفتیم و ادامه راه را از مسیری فرعی در میان صخره و سنگ پی گرفتیم.

با رسیدن به مسیر متصل کننده دوراهی دوم اوسون – ایستگاه 5 مجددا به طرف شمال ادامه داده و با صعود از بیراهه در ساعت 11 به پناهگاه اسپید کمر رسیدیم.

این پناهگاه اولین جانپناه یا پناهگاه ایران در ارتفاعات شمالی تهران است که در سال ۱۳۲۶با همت و پشتکار کوهنوردان آن زمان در محل اسپید کمر در ارتفاع ۲۸۱۰متری بین راه اوسون و قله توچال ساخته شد.

نمای این پناهگاه به صورت مخروطی و درون آن ۲طبقه بود که بالای آن برای خواب و طبقه زیرزمین برای غذا خوری و نشیمن ساخته شده بود.این پناهگاه در سال ۱۳۷۵مرمت و طبقه فوقانی آن حذف شد.

پس از ساخت پناهگاه شیرپلا و تغییر مسیر صعود به قله، پناهگاه اسپید کمر چندان مورد استفاده قرار نگرفت. در سمت راست پناهگاه اسپید کمر، پناهگاه شیر پلا و در سمت چپ ایستگاه پنجم توچال با فاصله کوتاه قرار دارند.

حدود نیم ساعت در پناهگاه استراحت کردیم و گپ زدیم. سپس حرکت را به سوی ایستگاه هفتم ادامه دادیم و تا ارتفاع 3200 متری بالا رفتیم .هوا مه‏ آلود و متغیر بود و مه مناظر اطراف را زیباتر می‏کرد.

سپس به سمت ایستگاه پنجم بازگشتیم. ساعت 12:30 به آنجا رسیده و برای استراحت و ناهار توقف کردیم. در همین حین دو نفر از دوستان قدیمی کوهنورد را دیدیم و خوش و بش کردیم. ساعت 14 به سوی پایین از راه و بیراهه ادامه دادیم.