5 صبح جمعه، پاسگاه جاده امامزاده داود
با همصحبتی کوهنوردانی که منتظر همنورداشون هستند، انتظار کشیدن چندان هم سخت نیست!
حدود 6 صبح به همراه جوونهای قدیم به جاده امامزاده داود که دیگه حال و هوای قدیما رو نداره میزنیم. فعالیت پیمانکار چینی جاده تهران-شمال محسوستر از گذشته است. کارگرها، راننده ها، مهندسین و همه پرسنل چینی هستند، هرچی جاده محله چینیها آبادتر میشه، جاده امامزاده داود متروکه تر. کار از تپه و چاله گذشته، قسمتهایی از جاده خاکی شده و خطر سقوط سنگ بیشتر، آبشارهای کنار جاده محو شدن و آبشار حقیقت با همه خاطراتش پشت جاده جدید رنگ باخته. شورای روستای سنگان هم فعال شده و برای هر ماشین 1500 تومان ورودی میگیره، جاده به آبشار سنگان هم رسیده، ترافیک زباله ها سنگین شده، از جاده بالا میرند و از رودخونه پایین میان، سیمتوریها تا نزدیکی آبشار رو تصرف کردند، آهن و سیمان به سرعت در حال پیشروی هستند و بعید نیست چند وقت دیگه غار بیوک آقا با چشماندازی تماشایی، امکان اسکان 4 نفر، همجواری با آبشارهای زیبا، با آب آشامیدنی و پارکینگ اختصاصی و امکان پرتاب زباله از ارتفاع به اجاره گذاشته شه!
خبر خوب اینکه آبشار سنگان هنوز نفس میکشه، با هر نسیمی تابی میخوره و با عشوه گری اطرافش رو آب پاشی و تمیز و سایه سنگان رو خنک و مرطوب میکنه.
ساعت 9 صبح از آبشار به سمت قله پهنه سار حرکت میکنیم، اما نه از روی یال، از درون دره، تراورس از زیر صخره ها، حرکت از روی سنگهای ریزان، کمی دست به سنگ شدن، رسیدن به مسیر اصلی و ساعت 11:30 قله پهنه سار.
راجع به قله پهنه سار می تونید بخونید.
قله پهنه سار (به عبارتی پهنه حصار یا پشته بند) با دشتی وسیع و سرد در قسمت جنوبی البـرز مرکزی، شمال غرب تهران، مشرف به ده سنگان در جنوب، روستای خور در شمال و روستای چاران در غرب است. قله های قبله و محراب در شمال غرب، قله های کوه لیچه و واریش در جنوب و قله چشمه شاهی در سمت شمال قله پهنه سار قرار دارند.
مسیرهای صعود
مسیر اول: تهران - کن سولقان- جاده امامزاده داود – روستای سنگان- امامزاده ابراهیم - عبور از باغ ها در جهت شمال غربی- آبشار سنگان - از سمت راست و دور زدن دیواره ، حرکت به سمت غرب از روی یال به طرف قله پهنه سار.
مسیر دوم : جاده کرج – خوزنکلا – خور - پیست اسکی خور ، در جهت شرق به آبشار خور رسیده و از سمت چپ آن بالا رفته و در ادامه به قله پهنه سار می رسد.
مسیر سوم : کرج - جاده چالوس- قبل از سد به طرف روستای خوزنکلا و پس از رسیدن به دو راهی پیست خور به طرف راست و به روستای چاران در دامنه غربی پهنه سار.
ما مسیر اول که متداولترین مسیر است را انتخاب کردیم.
نوشیدن از آب خنک سرچشمههای آبشار سنگان و لذت بردن از زیباییهای آبشارها و چشمههای دره ارزش سختی مسیر رو داشت. کمتر سرپرستی این اندازه ریسک پذیره. هدایت گروه به چنین مسیری علاوه بر اینکه پرخطره، گاهی با تعارض و تنش و زبان تند و تیز منتقدها هم همراهه. اما از نظر استاد تاجبخش مسیر اصالت نداره و ما هستیم که مسیر رو میسازیم، میشه چارچوبها رو تغییر داد و از مسیرهای متفاوتی به سمت قله حرکت کرد، هدف تنها قله نیست و حیفه زیبایی مسیر رو در تلاش برای صعود از دست بدیم. علاوه بر این تو یه برنامه سبک میشه فشار خوبی آورد، صعود به یک قله از مسیرهای متفاوت، باعث شناخت بیشتر گروه نسبت به منطقه میشه، آموزش خوبی برای مسیریابی و جهت یابیه و به اعضای گروه اعتماد به نفس میده، تجربه ثابت کرده کمتر از یک سال زمان لازمه تا شاگردان استاد تاجبخش آماده پیوستن به گروههای فنی تر و یا حتی تشکیل گروههای جدید بشن. فقط امیدوارم زیاد این پیرمرد همیشه جوون باگذشت رو اذیت نکنن!
تو مسیر برگشت پاییز رو هم تجربه کردیم، با رعد و برق و بارونی که بیشتر از اینکه خیسمون کنه به کمک باد دردمون آورد.
خیلی خوشحالم که یک روز زیبای دیگه رو در طبیعت با استاد و دوست عزیزم گذروندم، خاطرات رو تازه کردم، به حرفای دلش گوش دادم و از تجربیاتش استفاده کردم.
روز خوبی بود.
به امید دیدار در طبیعت
