7 صبح : میدان مجسمه دربند
آغاز مسیر...این باراز مسیر مستقیم و ده پس قلعه...از میان کوچه های پس قلعه با دیوارهای کاه گلی می گذریم...حاجی برایمان از تاریخچه پس قلعه و محل غسالخانه وقبرستان قدیمی محل می گوید...جمعه آخرسال است... فاتحه ای برای اهل قبور...
ده پس قلعه :
نام قریه ای محقر در کوهستان شمالی تهران از دیه های شمیران و اکنون از ییلاقهای پایتخت است و آبشار آن معروف میباشد(آبشار سوتک )
دهکده پس قلعه در انتهاي منطقه ييلاقي سربند و دربند، در دو کيلومتري شميران قرار گرفته است. پس قلعه آنقدر زيباست که به محل ضيافت کوه و پرنده و آبشار معروف شده است. اين روستا در دره اي پرآب قرار گرفته که هر هفته ميزبان صدها گردشگر و کوهنورد مي باشد.
قدمت اين منطقه به پيش از اسلام مي رسد، نشانه هاي باقي مانده از تمدن هاي کهن در اطراف آن شواهد اين ادعا هستند، قبور زرتشتي ها در انتهاي آبادي در کنار چنار قديمي و قصرشاه ميرام از امراي عرب از آن جمله هستند.
پس قلعه به علت نداشتن زمين هاي مسطح و قابل کشت، تنها داراي درختان گردو، شاه توت، ازگيل، سيب و گيلاس است و از زراعت قابل توجهي برخوردار نيست. رودخانه جاري در اين منطقه رود جعفرآباد نام دارد که از به هم پيوستن ريزآبه هاي شيرپلا و اوسون تشکيل شده است.
در اطراف پس قلعه وجود کوه هاي بلند و فرح بخش زمينه را براي رفت و آمد کوهنوردان در طول سال فراهم کرده است. از مهمترين کوه هاي اين منطقه مي توان به بند يخچال اشاره کرد. اين کوه که سال ها قبل بر اثر رانش زمين، در ميان يک صخره بزرگ ايجاد شده است، محوطه اي وسيعي در شرق دره آبشار پس قلعه است که سنگ هاي بسيار بزرگي در اطراف آن پراکنده است و در ايران اولين محلي است که سنگ نوردي با ميخ و طناب در آن به انجام رسيد و همچنان نيز ادامه دارد. همچنين بند اوسون که شامل صخره هايي بلند در انتهاي باغ هاي دهکده پس قلعه مي باشد نيز از کوه هاي مشهور منطقه است که به بند مگس نيز مغروف است.
کوههای پس قلعه دارای معدن سرب است . سابقاً اطلاع بر وجود این ده بعلت کوچکی و دورافتادگی وصعوبت طریق مشکل بود و بهمین سبب در مَثَل گویند: اگر فضول نباشد شاه چه میداند پس قلعه کجاست ؛ مراد اینکه اگر شاه بر این قریه ٔ محقر و صعب الطریق خراج نهاده به سعایت نمامان است.
حال و هوای بهار...عید آمده...و دره اوسون بهاری شده...بلبلان می خوانند... و " آقا شجاع " ما نیز...
مسیر را از دوراهی اوسون به طرف هتل اوسون ادامه می دهیم...سوخت گیری مختصر دم در هتل...و دوباره راهی می شویم.
مقصد امروز ایستگاه 5 ولنجک است و البته حاجی قصد بیراهه دارد تا کمی کوهنورد بار بیاییم!...سمت چپ آبشار سوتک پیداست... ازسمت غرب چشمه بین راه ، مسیر بیراهه را آغاز می کنیم.
10 صبح : صبحانه در جان پناهی میان صخره ها و باز ادامه مسیر بیراهه...
صخره هایی پوشیده از برف با تله هایی ناپیدا ... و گذرگاههایی ریزشی و خطرناک برای عبور گروه 16 نفره تیم ما...بهرحال تجربه چنین مسیرهایی هم خالی از لطف نیست.
بالاخره به مسیر اصلی می رسیم ...ارتفاع حدود 2900 ...سمت راست بالای سرمان پناهگاه اسپیدکمر دیده میشود... ...
پناهگاه اسپیدکمر :
ساعت 11.50 ... گردنه ...پناهگاه ایستگاه 5 دیده میشود... خداقوت...مسیر نفس گیری بود و همگی لذت بردیم.. حتی آنی لبخند میزند و می گوید خیلی عالی...خیلی عالی.
ساعت 13 : پس از ناهار...فرود از ولنجک...راه و بیراهه...باد سردی شروع شده و طوفانی در راه است...و متاسفانه نوجوانانی می بینیم دراین ساعت روز و این شرایط طوفانی بدون تجهیزات در راه صعود به ایستگاه 5 ...و من متعجبم که چرا حداقل نه هشداری ونظارتی...
16.15 : توی مینی بوس نشسته ام و بچه ها یکی یکی سر می رسند... چهره ها همه خسته ولی نمی دانم چرا چشمها همه می درخشد؟! شما می دانید؟؟؟
و این هم یه نوآوری ازدخترهای خوش ذوق گروه
سال نو مبارک...همیشه در اوج...
آتیه
